ماكنتش مستوعبة

اول مرة احسبها بعقلى واكتشف انو الحكاية ماتنفعش خالص

انو فى حاجة غلط

امال زمان كنت بتمنها على اية

طب ازاى ماكنتش واخدة بالى

صعب اوى تكتشف فى النهاية انو كل اللى كنت بتحلم بية اللى كان حلمللك ونفسك فية اللى كنت ديما بتدعى ربنا انو يتحقق

اللى كنت فى كل صلاة وانتة ساجد بين ايدين ربك وبتدعيها انها تتحق ماتنفعش

امال كان فين عقلى قبل كدة

احساس وحش اوى انك تكتشف انك ماكنتتش بتفكر قبل كدة

احساس وحش اوى انك تكتشف انك كنت لاغى تفكيرك وماشى بقلببك

فى حاجات كتير اوى ماينفعش نمشيها بقلبنا بااحسسنا لازم نحكم بيها بعلقنا

احساسى باالصدمة من نفسى

احساسى انو جة الوقت اللى لازم احكم بعلقى بس اللاسف فات الاوان...هوة مش فات ..مش عارفة هقدر اصححة ولا لا

ماينففعش ارجع قلبى احكم... وعقلى ينفذ من غير مايراجع

وجيت دلوقتى بقول لا.. لازم اقف ....اقف ياترى هقدر اقف

لازم اقف ....لانى لو كملت ومشيت هقف قدام سد ...الف حاجز وحاجز

هقدر اعديهم....يااااااااه كان غيرى اشطر ....حتى لو قدرت اية اللى يجبرنى انط واحارب واتعب اية اللى يجبرنى اكمل

انا مصدومة من نفسى فى حد فى الدنيا ينصدم فى نفسة

ازاى محسبتهاش قبل كدة

انا كنت عارفة بس مكنتش مستوعبة ... فى فرق كبير اوى اوى بين انو تكون عارف وانوا تكون مستوعب

وحدى انا والحيرة والتفكير